postcolonial perception and vision: lawrence buell’s ecocritical reading of wole soyinka’s selected plays

این پایان نامه سعی بر این دارد که تصویری از آنچه طبیعت در ادبیات پسااستعمارگری بدان شبیه است ارائه دهد. وول سوینکا، نویسنده ی اهل نیجریه و برنده ی جایزه ی نوبل ادبیات، در نمایش نامه های برجسته اش به نام های رقص جنگل ها (????) و ساکنین مرداب (????) محیط را به عنوان ویژگی ذاتی در ادبیات پسااستعمارگری به تصویر می کشد. بعلاوه، وول سوینکا دیدگاه و درک پسااستعمارگری خود را بواسطه ی پایداری گرایش های ضد استعماگری مبتنی بر بکارگیری تشریفات مذهبی یوروبا و اسطوره ها شکل می دهد، مخصوصا با مرکز توجه قرار دادن مباحث اخیر درباره ی استعمار نفت. بر اساس تفکر محیط زیستی، نظریات نقد محیطی بوئل در را برای دیدن محیط به عنوان یک ویژگی اساسی و مشترک ادبیات پسااستعمارگری باز می کند. با بکارگیری نظریات بوئل در نمایشنامه های انتخابی، این مطالعه تلاش می کند تا موقعیت پسااستعمارگری نیجریه، خصوصا مردم ساکن منطقه ی نفت خیز دلتای نیجریه با اکوسیستم تضعیف شده و آلوده اش را به تصویر بکشد. در نتیجه، موضوع تحقیق براساس مفاهیم محیط زیستی لارنس بوئل همچون آلودگی، زوال، ارتباط با محیط و ایده ی بازگشت به طبیعت مورد بررسی قرار می گیرد.